Slingsby T38  Grasshopper

BGA 4229, HVC

serial number: 765 

bouwjaar 1952

 

Genaamd "Bottem Less"

De Slingsby T-38 Grasshopper is nooit gebouwd om te vliegen. Pas begin vijftiger jaren werd deze kist  in gebruik genomen. “Zoals zeeverkenners een boot hebben, moesten luchtverkenners een vlieger hebben” vond men destijds in Engeland. Dat werd de T-38 Grasshopper.

  

  

Er waren in die tijd nog grote hoeveelheden vleugels van de T-7 cadet voorradig. Deze vleugels en een romp die regelrecht van de Duitse SG 38 werd gekopieerd, vormden samen een leuk object om luchtverkenners het beginsel van vliegen bij te brengen. De jongens werden in het weekend samen met een leraar en een bungee (elastiek waarmee vroeger de kisten werden gekatapulteerd) los gelaten op een Engels vliegveld en brachten de dag dan hoppend door. Kist klaarzetten, elastiek uitlopen en hoppa. Waar de kist vervolgens een stukje verderop landde werd deze procedure weer herhaald en op de grote Engelse vliegvelden had je hiervoor alle ruimte. Als je een afrastering naderde, keerde je gewoon weer om een andere kant op. Ooit zijn op deze manier bij zeer slecht zicht een groep verkenners op een grote Engelse basis volledig verdwaald.

De groep was eigenaar van de kist van 2001 tot 2011.

 

In 1994 tijdens een studiereis naar Engeland ontdekten twee Nederlandse verkenners,  Peter Deege en Jan Forster, een Grasshopper. Tegelijk met de T-31b Always namen ze haar mee naar Nederland. Het had als restauratieproject niet de hoogste prioriteit maar de eerste delen die nog in de categorie “huiskamerformaat”  vielen werden toch alvast opgeknapt. Na het afronden van de projecten “Always”  (1995) en “Topless”  (1996) leek het Jan en Peter een leuk idee om de Grasshopper ook met een groepje te gaan restaureren en vervolgens te vliegen, want daar gaat het natuurlijk allemaal om!

 

Om te voorkomen dat er een nieuwe competitie zou ontstaan over de mooiste Grasshopper van Nederland, voegde Jan Forster zich bij het Topless-team en werd er in hoog tempo gewerkt. Kerst 1999 werden de vleugels ingedoekt en in 2000 kon de T-38 na 10 jaar weer voor het eerst in elkaar. Vervolgens kwamen er toch nog de nodige tegenslagen, er ontbraken kabels, gewichten etc en  uiteindelijk was er nog dat onverwachte rukwindje waar Jan Forster een gekneusde duim aan over hield.

  

Maar 1 september 2001 was het dan eindelijk zo ver. Toen de rest van de Gooise aan het eind van de middag stopte, stond de Grasshopper voor het restaurant in Hilversum te wachten op haar eerste lierhop.

 

Er was besloten om slechts hopjes te maken en geen volledige bocht te draaien maar recht vooruit te landen ergens in de buurt van de lier of haaks erop. De kans was namelijk klein dat we genoeg hoogte konden winnen om een circuitje binnen het veld te draaien. De korte baan was ongunstig en om het allemaal eens uit te proberen wilden we geen onnodige risico’s nemen. Jan maakte de eerste hop een tiental meters omhoog en uitglijden richting lier, het werkte! Ook Bob Persijn kwam speciaal nog even langs om oude tijden weer te mogen beleven. Nadat ook Peter, Martijn, Gerard en Astrid met het nieuwe speeltje hadden gehopt konden we haar voldaan opbergen.

Vervolgens durfde een aantal koene aviateurs hem ook nog achter de Husky omhoog te slepen. Meestal was de Grasshopper eerder beneden dan de sleepkist.

Tijdens een jubileum van de GoZC heeft de kist in een geleende bok van Salland gehangen. Het was ongetwijfeld de meest gefotografeerde kist van de dag.

  

Na een aantal jaren gehopt te hebben, vonden we in Silvio Polla een nieuwe Zwitserse eigenaar.